Landelijk leven dichtbij de bruisende stad: in dit rijksmonument smelten uitersten samen

Wie in het landelijke buitengebied even voorbij het aangename dorpje Winssen op deze bestemming aankomt, staat oog in oog met een oorspronkelijke middendeelschuur die terug gaat tot het jaar 1866. Toen legde Nellie Noorduijn, 3 jaar oud, de eerste steen.

Aan de gevel lijkt maar geen einde te komen. Langs het kronkelende weggetje dat door de weilanden en langs de boerderijen loopt, ontvouwt zich het charmante voorerf in al zijn authenticiteit. Een knerpend grindpad leidt naar de entree. Achterom mag ook, en daar is te zien hoe dit rijksmonument onder architectuur is omgetoverd tot, ja tot wat eigenlijk? Voor deze even moderne als karakteristieke schuurwoning komt onze taal woorden tekort.

Privacy, rust en heel veel ruimteFland

De huidige eigenaren zochten rust, privacy en veel ruimte in het land van Maas en Waal. Ze wilden dichtbij het bruisende leven in hun geliefde stad Nijmegen zijn, en ook dichtbij de snelwegen naar de rest van Nederland. Daarnaast verlangden ze naar een landelijke ligging, met de weidse uitzichten die daarbij horen.

Per toeval kwamen ze hier terecht, bij deze chique schuurwoning die ooit onderdeel was van een heuse hoeve. Hoeve Bouwlust, vertelt de geschiedenis. Een grote middendeelschuur waar ooit vee scharrelde en beschutting vond. Een monument dat erom vroeg om te worden omgetoverd tot hun thuis. Een thuis waarin de toekomst zich ontvouwt en de geschiedenis haar verhaal vertelt.

Modern in een historisch jasje

Het was beslist geen gespreid bedje, al lag er een plan van een architect die zich specialiseerde in nieuwbouw en renovatie in een landelijke context. “In feite kochten we vier muren en een pannendak, verbonden door prachtige eikenhouten gebinten”, zegt de huidige bewoonster. Een megaklus met een uniek voordeel: onder het fraaie pannendak kon een woning verrijzen die aan alle eisen van deze tijd voldoet. Goed geïsoleerd en voorzien van een nieuwe basis voor vloerverwarming op de gehele begane grondvloer en in de badkamer, is deze schuurwoning helemaal klaar voor de toekomst. Met zicht op de oude gebinten, die deze schuurwoning een wel heel bijzonder karakter geven.

En dan die hoogte…

Wat meteen in het oog springt, is dat niet over het hele oppervlak een verdieping is geplaatst. Dat hoeft ook niet, want met een lengte van meer dan twintig meter is er ruimte genoeg om in de woonkamer optimaal gebruik te maken van de totale hoogte. Vanaf de vide is nog het best te zien dat de gebinten de show stelen en het historische oculusvenster in de nok en het vroegere hooiluik voor een bijzondere lichtinval zorgen. Net als in de zijgevel een glaspartij met schuifdeuren is geplaatst, zijn ook hier de prachtige opengeklapte luiken zorgvuldig bewaard. Fijn detail: achter het zitgedeelte is genoeg ruimte om te schommelen.

Een loggia om van te dromen

Licht is het landhuis sowieso te noemen. Dat komt doordat de architect ter hoogte van de woonkeuken heel slim een inpandige glazen loggia heeft geplaatst. Liefst zes meter glas biedt vanaf het kookeiland zicht op het achtererf. Als in de lente de eerste zonnestralen zich laten zien, is het er heerlijk beschut toeven. Als het warmer wordt, kunnen de glazen schuifdeuren open en smelten binnen en buiten samen. Letterlijk, want de gevlinderde betonnen vloer die in de gehele woning een solide en hedendaagse basis vormt, is doorgetrokken naar buiten. Zo is het terras met de grote houten eettafel letterlijk één met de woonkeuken. Het uitzicht vanaf de charmante loggia en het terras is ook al zo bijzonder. Hier opent de blik op de diepe tuin met de fruitboomgaard erachter. Het zicht op de landerijen rondom krijg je er ‘gratis’ bij.

Alles past bij het monument

Wat heel slim is gedaan: In de gevel bevindt zich een keukenpui die bijna een meter verdiept is geplaatst, daarnaast liggen de voor- en achterdeur elk 30 centimeter verdiept. De overige elementen zijn ingebouwd in de gevel. “Vanaf de buitenkant is aan de gevel geen spiegelend glas te zien”, zegt de bewoonster. “Dat vond de gemeente namelijk niet passend bij een rijksmonument.” Wat de hoeve nóg lichter maakt, zijn de binnendeuren. Ook die bevatten veel glas. Overal is de lichtinval optimaal benut zonder afbreuk te doen aan de monumentale status van het pand.

Sterker nog, de kenmerken van de historische middendeelschuur zijn prachtig in het ontwerp verwerkt. Symmetrie voert de boventoon en dat maakt dat de hoeve eigenlijk in alle ruimten even natuurlijk aanvoelt. Ook bijzonder aan de langgevelhoeve was dat de pachters in vervlogen tijden aan de rechter zijgevel met paard en wagen door de hoge ingang naar binnen konden rijden, om aan de linker zijgevel weer naar buiten draven. Ze hoefden alleen de houten luikdeuren maar open te zetten…

Knipoog naar verleden

Anno nu is er een waanzinnige knipoog naar dit historische gegeven gemaakt. De huidige bewoner is een fervent liefhebber van oldtimers. Dus is er een inpandige ‘garage’ gekomen, met een muur van glas verbonden met het gedeelte dat nu als eetkamer in gebruik is. Bij het diner zicht op de Porsche, als dat niet voor gespreksstof zorgt…

De bijzondere stalling voor de auto is overigens zo om te toveren tot een andere manier van gebruik, zegt de bewoonster. “Een fijn appartement, een atelier of een zelfstandige praktijk. De basis is er. Net als overal is ook hier de gevlinderde vloer doorgetrokken, met vloerverwarming.” Zelf zou ze dan ook in deze zijgevel een glazen pui met openslaande deuren plaatsen. Nu nog wordt de ruimte afgesloten met dezelfde grachtengroene luikdeuren zoals die bij de woonkamer eeuwig openstaan.

Een warme omarming

In de basis spelen eenvoud, eenheid en eerlijkheid de hoofdrol in deze hoeve met de woonkeuken als warm kloppend hart. De achterwand biedt ruimte aan zowel apparatuur als een fijne koffiecorner. Aan de zijkant de deur naar de berging erachter. Die zit onder de eiken treden van de trap naar de verdieping, waardoor in het hart van de hoeve een ‘blok’ is gesitueerd dat de ruimte fraai onderbreekt en knus maakt. Vanuit de hoge woonkamer loop je door de woonkeuken zo door naar de eettafel met zicht op de showroom garage. Dan via de entree op het voorerf door wat nu de speelkamer van de kinderen is weer terug naar de woonkamer met z’n oude gebinten.

En dan de mogelijkheden

De speelruimte is door de architect overigens ooit tot werkkamer benoemd. “Wij hebben ervoor gekozen om het open te houden”, zegt de huidige eigenaar. “Dat vinden we prettig met het oog op de kleintjes en we houden ervan dat je overal met elkaar verbonden bent. Het is groot en toch ben je elkaar nooit kwijt. Maar we hebben de mogelijkheid om er net als aan de andere kant een glazen pui in te realiseren.” Zo is de ruimte eenvoudig om te toveren tot een riante kamer waar je in alle rust thuis kunt werken.” Vanuit de open vide op de verdieping zijn de historische balken te zien, en door de gevel naar buiten het schapenweitje van de buren.

Eenvoudig perfect

Van de vier slaapvertrekken op de eerste etage is de masterbedroom wel heel bijzonder. Het bed is zo gepositioneerd dat het ochtendlicht door het vroegere hooiluik binnenvalt. Erachter is onder de houten draagconstructie van het dak een inloopkast gebouwd. De tv-kast in de woonkamer is vakkundig gemaakt door een timmerman uit Renkum die ook het eikenhouten blad van het kookeiland beneden tekende. De badruimte is in al z’n luxe eenvoud perfect. Het is net als in de hele hoeve: de eenheid van materiaal vormt een basis die rustig, eerlijk en heerlijk is.

Zoals Piet Oudolf het wilde

De royale tuin is nog een verhaal apart. De huidige eigenaar heeft groene vingers en een goed gevoel voor tuinarchitectuur die in deze landelijke omgeving past. Inspiratie vond ze bij de wereldberoemde landschapsarchitect uit het Gelderse Hummelo. Of het nu de High Line in Manhattan is of de tuin van museum Voorlinden in Wassenaar, altijd past Piet Oudolf het groen in dat hoort bij het omliggende landschap. Het is een stijl die haar enorm aanspreekt.

Voor het ontwerp heeft de bewoonster voor perfecte zichtlijnen gekozen: “Ik ben voor het raam van de woonkeuken gaan staan en heb me afgevraagd wat ik wilde zien. Daar heb ik een pad gecreëerd dat leidt naar de fruitboomgaard.” Ook vond ze dat het kaarsrechte woonhuis wel wat zachte rondingen als tegenwicht kon gebruiken. Ze wijst op de kidneyboon-vormige borders die beplant zijn in diverse hoogtes. Het vormt een prachtig lijnenspel dat ieder seizoen anders is en nooit verveelt.

Vlinders, vogels en onderhoudsarm

Voor de soorten klopte ze aan bij Landschapsbeheer Gelderland. “De haagwal op de erfscheiding, de struiken en de fruitbomen. Nu hebben we hier inheemse planten als meidoorn, sleedoorn, liguster en vlierbes. Het trekt vlinders en vogels en past in het landschap.” In de boomgaard is die lijn doorgetrokken. Appel, peer, kers en pruim. “Ik heb er een snoeicursus voor gevolgd”, lacht ze.

Zo is de tuin echt een verlengstuk geworden van dit huis, precies zoals ze voor ogen had. “Het voegt een extra verdieping toe”, zegt ze. En veel werk? “Het grootste deel van de tuin is onderhoudsvriendelijk.” Een grasmaaierrobot doet het werk…

Op de toekomst voorbereid

Het liefst zou ze haar tuin meenemen naar het volgende ‘project’. Maar dat zit er niet in. De toekomstige bewoners mogen ervan genieten. En ook fijn: wie niets wil veranderen aan dit monument heeft de hoofdprijs gewonnen. Het landhuis wordt turnkey opgeleverd. Maar wie het helemaal naar zijn hand wil zetten heeft er ook de beste aan. Alles is zo bedacht, dat in een handomdraai meerdere ruimten zijn te creëren. De schuurwoning is helemaal voorbereid op laag-temperatuur warmtepompen en ook voor zonnepanelen is ruimte genoeg.

Een parel onder de rook van Nijmegen in het schitterende land van Maas en Waal. Een fantastische uitvalsbasis met een knooppunt van snelwegen op luttele minuten afstand. En dat allemaal in een rijksmonument om verliefd op te worden en eeuwig van te houden. Ware liefde is voor altijd.